Op 6 mei 2025 veranderde het leven van Dula en haar gezin in één seconde. Haar vader kreeg toen namelijk de diagnose leukemie en er moest meteen worden begonnen met een behandeling. Alleen de gezonde stamcellen van een stamceldonor zouden hem nog kunnen helpen. Dan begint het wachten, het hopen en het volhouden…
Toen bleek dat haar vader een stamceltransplantatie nodig had, stond de hele familie voor hem klaar, iedereen wilde helpen en zijn of haar stamcellen geven. Maar niemand bleek een match. Dula zegt: ‘We leerden dat bij 7 uit 10 patiënten geen geschikte match binnen de familie gevonden kan worden. Dat je afhankelijk wordt van iemand die je niet kent, ergens in Nederland, of misschien aan de andere kant van de wereld, die ooit besloot zich te registreren als donor. Die gedachte is hoopvol en beangstigend tegelijk. Hoopvol, omdat je weet dat er ergens iemand kan zijn die kan helpen. Beangstigend, omdat je niet weet of, en wanneer, die iemand wordt gevonden. Te midden van al deze spanning blijft papa wie hij is. Een echte doener. Hij kan geen seconde stilzitten en geniet van de kleine dingen. Samen klussen met muziek op de achtergrond, elkaar plagen over elkaars slechte muzieksmaak, en uiteindelijk toch samen genieten, omdat het niet uitmaakt wat er speelt zolang we maar samen zijn. Hij zegt altijd tegen ons: "Geniet van vandaag, want deze dag komt nooit meer terug." Die woorden voelen nu zwaarder dan ooit. Juist nu je niet weet hoeveel “vandaag” er nog komen.”
Gelukkig bleek er een match voor Dula haar vader. En deze donor heeft niet alleen zijn stamcellen gedoneerd, maar ook nog twee keer T-cellen. Dula: “Dankzij die donaties én de medicatie zijn we van 70% slechte cellen teruggegaan naar 0,2%. We weten niet wie de stamceldonor is, maar we weten wél dat papa hier nu is dankzij de keuze van deze persoon om zich ooit te registreren. Het geeft ons hoop. Hoop dat de donorcellen samen met de medicijnen ook die laatste 0,2% zullen wegjagen."
Om aandacht te vragen voor het belang van stamceldonatie gaat Dula samen met haar nichtje en beste vriend meedoen aan de Dam tot Damloop by night. Niet alleen om geld op te halen, maar ook om bewustzijn te creëren. Ze willen dat zoveel mogelijk mensen weten hoe belangrijk stamceldonoren zijn. Want hoe meer mensen zich registreren, hoe groter de kans dat iemand zoals haar papa een donor vindt.
Dula: ”Achter elke statistiek schuilt een gezin. Een vader die wil blijven klussen. Een dochter die samen muziek wil luisteren. Een familie die wacht. Hoopt. En volhoudt. Elke nieuwe donor kan een verschil maken.”
Wil jij Dula en haar team steunen? Kijk hier en doneer.
